posted 19/08/2025

ZANDILE TSCHABALALA

WHEN WE SEE US – Interview met Zandile Tshabalala, 2023

We maakten in 2024 kennis met het prachtige werk van Zandile in de tentoonstelling When We See Us in Basel, samengesteld door de geweldige Koyo Kouoh, die helaas onlangs is overleden. Gelukkig kunnen we haar visie nog steeds ervaren tijdens de Biënnale van Venetië in mei 2026.

Deze briljante tentoonstelling, die in 2025 ook naar Brussel reisde, presenteerde “A Century of Black Figuration” in de schilderkunst.

De Zuid-Afrikaanse kunstenaar Zandile Tshabalala vertelt, hoe vereerd ze zich voelt om deel uit te maken van When We See Us. Het is een grote tentoonstelling die Afrikaanse en diasporische portretkunst viert. Voor haar is de tentoonstelling niet alleen een erkenning van zwarte kunstenaars, maar ook een krachtig moment van zelfrepresentatie: “When we see us”, legt ze uit, gaat over het naar binnen richten van de blik: zwarte mensen die zichzelf zien en portretteren op hun eigen voorwaarden.

Het werk van Tshabalala is zeer persoonlijk. Haar schilderijen worden vaak omschreven als zelfportretten en tonen misschien niet haar letterlijke beeld, maar ze drukken wel haar gedachten, verlangens en aanwezigheid uit. Ze gebruikt kunst om haar eigen bestaan te documenteren en reflecteert op wat het betekent om vandaag de dag een jonge zwarte vrouw te zijn in Zuid-Afrika, gevormd door zowel lokale als mondiale invloeden.

Haar portretten van zwarte vrouwen dagen traditionele verhalen uit. Ze eisen ruimte, zichtbaarheid en complexiteit op, ze tonen zwarte vrouwen niet als stereotypen, maar als volledige, multidimensionale wezens. Aanwezigheid staat centraal: “We zien zwarte vrouwen niet vaak op deze manier afgebeeld in de westerse canon”, zegt ze. Haar werk is een rustige maar gedurfde verklaring van identiteit en kracht.

Tshabalala wordt geïnspireerd door andere zwarte kunstenaars zoals Kerry James Marshall en Mickalene Thomas, die voor haar deuren hebben geopend. Uiteindelijk draagt haar kunst bij aan de zwarte kunstgeschiedenis door momenten van ‘het zijn’ vast te leggen: intiem, sterk en onmiskenbaar aanwezig.

BINNENKORT OPENING

NAIRY BAGHRAMIAN, TRISHA BAGA, CONNY MAIER, WYNNIE MYNERVA, BUNNY ROGERS, TIMUR SI-QIN, LU YANG in

“ States of Being: een gezamenlijke tentoonstelling van Société en Hauser & Wirh die opent op 10 september 2025 tijdens het Berlin Gallery weekend “.

De tentoonstelling in de galerie van Société in Charlottenburg omvat werken van dertig kunstenaars zowel opkomende talenten als gevestigde namen en toont kunstenaars uit de programma's van beide galeries, waaronder Nairy Baghramian, Darren Bader, Phyllida Barlow, Louise Bourgeois, Tina Braegger, Trisha Baga, Lee Bul, Petra Cortright, Berlinde De Bruyckere, Salim Green, Camille Henrot, Rashid Johnson, Lee Lozano, Glenn Ligon, Conny Maier, Jeanette Mundt, Wynnie Mynerva, Kaspar Müller, Thomas J Price, Pipilotti Rist, Mika Rottenberg, Bunny Rogers, George Rouy, Cindy Sherman, Marianna Simnett, Avery Singer, Timur Si-Qin, Alina Szapocznikow, Anh Trần en Lu Yang.

De tentoonstelling nodigt je uit om na te denken over wat het betekent om mens te zijn. Aan de hand van kunstwerken van verschillende generaties en disciplines worden thema’s onderzocht als kwetsbaarheid, identiteit, rolpatronen, macht en geweld.

De kunstenaars gebruiken uiteenlopende middelen, zoals performance, esthetiek en emotie, om te laten zien hoe ideeën over de mens voortdurend veranderen. Ze laten zien hoe we onszelf en anderen begrijpen, en hoe kunst kan helpen om bestaande beelden te bevragen of open te breken.

Sommige werken tonen de fragiele kant van het mens-zijn, andere stellen vragen over de rollen die we spelen of de krachten die ons vormen. Door deze werken samen te brengen, ontstaat een gesprek tussen verschillende stemmen en tijden.

States of Being laat zien hoe kunst ons kan helpen om op een nieuwe manier naar onze gedeelde ervaringen te kijken, als mensen die zich blijven vormen, veranderen en verbinden.

posted 05/08/2025

ROSA BARBA (op Udo’s watchlist mei 2023)

“ Rosa Barba wint de Zurich Art Prize ter waarde van 161.000 dollar ”

Deze zomer presenteerde ze de filmische installatie ‘The Ocean of One's Pause’ in het Museum of Modern Art in New York. De tentoonstelling bracht twaalf werken samen die in een periode van vijftien jaar waren gemaakt en waarin licht als motor van ecologische verandering werd onderzocht. Het kinetische werk, een niet-filmfilm, volgens persmateriaal, werd begeleid door een reeks performances die door de kunstenaar werden omschreven als een ‘exploderend gedicht’.

“Mijn werk houdt altijd op de een of andere manier een zoektocht naar het sublieme in, en onderzoekt perceptie en hoe we naar dingen kijken, zelfs als ze gevaarlijk of catastrofaal zijn”, vertelde Barba in juni aan Art in America. “Maar er is altijd een gevoel van kwetsbaarheid: catastrofe en schoonheid zijn vaak nauw met elkaar verbonden, en ik ben geïnteresseerd in het bewandelen van deze grens.”

posted 12/07/2025

LOUIS FRATINO, SALMON TOOR (Art Windows G VIII) & JAMIAN JULIANO VILLANI (G VII) in “The Boom and Bust of Figurative Painting”, een artikel verschenen op 12 juli in Art in America.

Samengevat:

De kunstgeschiedenis van de afgelopen zeventig jaar wordt vaak in een strak verhaal gegoten: rond 1950 leek alles abstract. Daarna kwamen Pop Art, Nouveau Réalisme en fotorealisme, geen terugkeer van het beeld, maar vooral een voortzetting van Duchamps readymade in visuele vorm. Kunst werd metabeeld.

Daarna volgden de New Image Painting in de jaren ’70, het wilde Neo-Expressionisme van de jaren ’80, en vervolgens een tijdperk van “alles kan”. Maar in werkelijkheid liep de geschiedenis nooit zo rechtlijnig: terwijl Pollock zijn drippings maakte, schilderde Hopper Morning Sun en begon Francis Bacon zijn iconische “schreeuwende pausen”. Figuratieve kunst is dus nooit écht verdwenen.

Van zombie-formalisme naar een figuratieve golf

In de jaren 2010 explodeerde de markt voor jonge kunstenaars die zogenaamd vernieuwende, half-conceptuele schilderijen maakten. Criticus Walter Robinson gaf dat verschijnsel een vernietigende naam: “zombie formalism”. Daarmee stortte niet alleen hun markt in, maar ontstond ook een vacuüm.

Vanaf 2015 werd dat opgevuld door een nieuwe generatie figuratieve schilders. Tentoonstellingen zoals Greater New Yorkbij MoMA PS1 zetten figuur en lichaam weer centraal. Kunstenaars als Gina Beavers, Mira Dancy, Jamian Juliano-Villani en Greg Parma Smith werden gezien als het frisse tegengewicht van de lege zombies.

Het marktverhaal: boom & bust

Figuratie bleek aantrekkelijk voor een breder publiek – herkenbare beelden zijn toegankelijker. Dat zorgde voor hoge veilingprijzen en snelle doorverkoop. Maar, zoals de New York Times in 2024 schreef: “Young Artists Rode a $712 Million Boom. Then Came the Bust.”

Veel van de jonge sterren bleken nauwelijks museale of kritische erkenning te hebben. Hun doeken werden speculatieve activa: gekocht om door te verkopen, niet om te begrijpen. Toen de bubbel barstte, vielen prijzen terug van honderdduizenden dollars naar tienduizenden – soms nog lager.

De rol van identiteit en representatie

De golf van figuratieve schilderkunst viel samen met een bredere aandacht voor zwarte kunstenaars en de impact van Black Lives Matter. Kunstenaars als Jennifer Packer en Somaya Critchlow bewezen dat figuratie hier sterke, authentieke stemmen kon voortbrengen. Maar tegelijk werd “Blackness” door de markt ook gecommodificeerd: oppervlakkige imitaties van Kerry James Marshall werden gretig opgepikt, soms meer als gimmick dan als inhoudelijke kunst.

Ook queer kunstenaars zoals Louis Fratino en Salman Toor kregen volop aandacht. Hun schilderijen combineerden toegankelijkheid met artistieke belofte en vonden gretig aftrek bij verzamelaars.

Toch roept de huidige politieke context, denk aan de “great resegregation” en aanvallen op diversiteits- en gelijkheidsinitiatieven in de VS, de vraag op of deze steun houdbaar blijft.

Waar gaat het naartoe?

Misschien is de figuratieve golf ten einde, minder door esthetische redenen dan door externe factoren: een veranderend politiek en economisch klimaat. Maar dat hoeft niet te betekenen dat de kunst zelf verdwijnt.

Zoals de auteur benadrukt: goede kunst kan ook “ondergronds” bloeien, los van de grillen van de markt. Figuratieve schilders die blijven zoeken naar complexiteit, nuance en ongemak – kunstenaars zoals Eunnam Hong en Walter Price – bewijzen dat het medium nog lang niet is uitgeput

Figuratieve schilderkunst is nooit weggeweest, maar beweegt mee op golven van markt en maatschappij. De hype van de afgelopen tien jaar heeft zowel sterke stemmen naar voren gebracht als middelmatigheid opgeblazen.

Wat overblijft zijn die kunstenaars die verder kijken dan trend en speculatie: makers die de figuur gebruiken om ons wereldbeeld te bevragen, die ongemak durven tonen en hun eigen pad trekken. Zij hebben, voorbij de markt, de grootste kans om herinnerd te worden.

In het artikel wordt Juliano‑Villani expliciet genoemd als één van de jonge figuratieve schilders die in de belangstelling staan tijdens de heropleving van figuratieve schilderkunst.

Villani wordt gezien als een representant van deze nieuwe golf figuratieve schilderkunst. Haar werk; expressief, eigenzinnig en visueel rijk, past perfect binnen de beweging van "people art" die zich afzet tegen abstracte 'zombies'. Net zoals kunstenaars als Gina Beavers, Mira Dancy, Jamian Juliano‑Villani en anderen die prominent aanwezig waren op grote tentoonstellingen zoals Greater New York bij MoMA PS1.

De recente golf van figuratieve schilderkunst laat zien dat representatie nog altijd botst met abstractie, maar vooral dat context en inhoud cruciaal blijven. Hoewel sommige werken uitblinken in verfijning en emotie, roept de marktgevoelige kant vragen op over originaliteit en duurzaamheid.

WYNNIE MYNERVA

Société Berlin kondigde begin juni de representatie aan van Wynnie Mynerva, in samenwerking met Gathering London.

Wynnie Mynerva's eerste presentatie bij Société gaat in november 2025 van start. Twee belangrijke werken zullen dit jaar ook te zien zijn in de stand van Société op Art Basel.

TESFAYE URGESSA (on Udo’s radar februari 2025)

Curator van de groepstentoonstelling Roots and Wings van 18 juli tot 29 augustus in Galerie Sammlung Amann in Stuttgart.

Tesfaye Urgessa is een Ethiopisch schilder met werk dat opvalt door vervreemdende en verstrengelde menselijke figuren in huiselijke settings. Zijn doeken tonen de emotionele spanning van alledaagse momenten en nodigen uit tot reflectie over identiteit en verbondenheid.

In 2024 vertegenwoordigde hij Ethiopië voor het eerst op de Biënnale van Venetië met Prejudice and Belonging.

Urgessa werd geboren in 1983 in Addis Abeba, studeerde daar onder Tadesse Mesfin, en vervolmaakte zijn opleiding in Duitsland. Zijn stijl is een unieke mix van Ethiopische beeldtaal en Europese invloeden zoals Freud, Bacon en Auerbach.

Zijn werk is opgenomen in internationale collecties zoals de Staatsgalerie Stuttgart, het Uffizi in Florence en het Rubell Museum in Miami.

Urgessa blijft actief als bruggenbouwer tussen culturen. Op 18 juli 2025 opent hij als curator de groepstentoonstelling Roots and Wings in Galerie Sammlung Amann in Stuttgart, met werk van jonge kunstenaars uit Addis Abeba.

Volgens Urgessa markeert dit moment een nieuw tijdperk voor Ethiopische kunst: “Ik hoop dat mijn werk anderen aanmoedigt hun verhaal met de wereld te delen.”

posted 07/06/2025

SIMON LEHNER (on Udo’s watchlist mei 2025)

Londen Gallery weekend June 2025

“Of Peasants & Basterds 6” van 6 juni tot 22 augustus 2025 bij Edel Assanti Gallery London

De kunst van Lehner onderzoekt de psychologische impact van digitale cultuur. In zijn werk combineert hij persoonlijke archieven met beelden van het internet en creëert zo emotioneel geladen en gelaagde verhalen.

Zijn fascinatie voor online subculturen komt voort uit een persoonlijke zoektocht naar identiteit en de invloed van digitale ruimtes op ons zelfbeeld. Lehner laat zien hoe het internet onrealistische idealen versterkt, mensen buitensluit en alternatieve waardesystemen creëert.

In zijn recente werk richt hij zich op hypermasculiene online communities. Hij onderzoekt hoe beelden daarin als wapen worden ingezet en hoe technologie macht en perceptie beïnvloedt.

De tentoonstelling Of Peasants & Basterds verbindt deze thema’s met de geschiedenis van beeldvorming, van 16e-eeuwse ‘boerenschilderijen’ in opdracht van de elite tot het hedendaagse digitale landschap, waar tech CEO’s het beeld bepalen.

30/05/2025

NATHANAELLE HERBELIN

Art Basel heeft de exposanten bekendgemaakt voor Art Basel Paris 2025. De vierde editie van de Parijse beurs brengt 203 galeries uit 40 landen en gebieden samen, waaronder 25 nieuwkomers uit Europa, Azië, Noord- en Zuid-Amerika en daarbuiten.

Voor deze tweede editie in het Grand Palais heeft meer dan een derde van de exposanten een galerie in Parijs. Galerijen uit Parijs, zoals Mennour, Templon en Semiose, worden vergezeld door internationale grootheden als Blum en Sprüth Magers.

Kunstenaars met een sterke band met de stad, zoals de Libanees-Amerikaanse kunstenaar Simone Fattal en de jonge Frans-Israëlische schilder Nathanaëlle Herbelin, die beiden in Parijs hebben gestudeerd, zullen prominent aanwezig zijn op de beurs.

In de Galeries-sectie van de beurs zullen solo-, duo- en groepspresentaties te zien zijn van toonaangevende moderne en hedendaagse kunsthandelaren. Negen galeries, waaronder David Nolan Gallery (New York), Lodovico Corsini (Brussel) en 47 Canal (New York), nemen voor het eerst deel aan deze sectie. Ondertussen zal de sectie Emergence 16 solopresentaties van opkomende kunstenaars in de schijnwerpers zetten, zoals Mira Mann, die exposeert bij DREI, en Xiyadie, die nieuwe erotische papieren knipsels toont bij Blindspot Gallery.

Daarnaast keert de onlangs geïntroduceerde Premise-sector terug met 10 conceptuele presentaties, waarvan sommige historisch werk bevatten. Een daarvan is een solostand met textielwerken van de Koreaanse kunstenaar Lee ShinJa, gepresenteerd door Tina Kim Gallery.

Gelijktijdig met de beurs organiseren grote Parijse instellingen tentoonstellingen in de hele stad, waaronder tentoonstellingen over Georges Seurat (in het Musée d'Orsay), Philip Guston (in het Musée Picasso) en Gerhard Richter (in de Fondation Louis Vuitton).

posted 29/5/2025

ROSA BARBA (on Udo’s radar 2023)

The Ocean of One’s Pause in het Museum of Modern Art (MoMA) in New York loopt van 3 mei tot 6 juli 2025.

De tentoonstelling biedt een diepgaande verkenning van Barba's innovatieve benadering van film en installatiekunst. Deze overzichtstentoonstelling beslaat vijftien jaar van haar artistieke praktijk en omvat film, kinetische sculpturen en geluidsinstallaties.

Centraal in de tentoonstelling staat Charge, een nieuw gecommitteerde 35mm-film die het fenomeen licht onderzoekt als bron van ecologische verandering en wetenschappelijke innovatie. Deze film reflecteert Barba's voortdurende interesse in geologische tijd, natuurlijke artefacten en de sporen van menselijke interactie met het landschap.Performances als "Exploded Poems"

Barba beschouwt film als een performatief medium en integreert live performances in haar werk. Tijdens de tentoonstelling worden zes performances opgevoerd, waarin Barba samenwerkt met percussionist Chad Taylor en zangeres Alicia Hall Moran. Deze optredens, die zij omschrijft als "exploded poems", combineren geluid, beeld en ruimte om een meeslepende ervaring te creëren. White Museum: Een Cinematische Transformatie

Een opvallend onderdeel van de tentoonstelling is White Museum, waarin een stroom van transparante film wordt geprojecteerd vanuit het Kravis Studio-raam op de 53rd Street naar het aangrenzende openbare plein. Deze installatie transformeert het museum zelf in een projectieapparaat en het plein in een driedimensionaal scherm, waarmee Barba de grenzen tussen binnen en buiten, kunst en omgeving vervaagt.

De tentoonstelling is samengesteld door Stuart Comer, Chief Curator of Media and Performance bij MoMA, met medewerking van Gee Wesley.

Met The Ocean of One’s Pause nodigt Rosa Barba bezoekers uit om na te denken over de rol van film als medium en de manier waarop het onze perceptie van tijd, ruimte en realiteit beïnvloedt. De tentoonstelling benadrukt haar unieke vermogen om film te gebruiken als zowel een fysiek object als een drager van verhalen en ervaringen.

posed 22/05/2025

WYNNIE MYNERVA

Open studio’s in Rijksakademie Amsterdam

posted 16/05/2025

CAJSA VON ZEIPEL

Casa Von Zeipel in “The Impernant”, de eerste collectiepresentatie van het nieuwe Museum of Modern Art in Warschau (Polen), te zien tot 5 oktober 2025.

Met ook werk van : Cathy Wilkes (G VI), Goshka Macuga (G VI), Monika Sosnowska (G V), Tau Lewis (G VII), Arthur Jafa (GVII), Paulina Olowska (G VI).

De opening van het hoofdkwartier van het nieuwe Museum voor Moderne Kunst in Warschau afgelopen najaar was een van de meest spraakmakende gebeurtenissen in het Poolse culturele leven van de afgelopen jaren. Het gebouw, ontworpen door Thomas Phifer, leidde niet alleen tot een van de grootste discussies over architectuur in deze eeuw, maar trok ook massa's mensen aan - binnen slechts een paar maanden na de opening werd het door meer dan 300.000 mensen bezocht. Het museum is echter pas dit jaar begonnen met het houden van regelmatige tentoonstellingsactiviteiten, wat de komende jaren een grote invloed zou kunnen hebben op het artistieke leven.

Er is een spectaculaire start gemaakt met de 'Non-permanente tentoonstelling. 4 × Collectie' (loopt tot 5 oktober van dit jaar). In twee decennia is het museum erin geslaagd een indrukwekkende collectie te vergaren, die momenteel meer dan 2.000 objecten omvat. Er zijn werken te zien van klassiekers uit de Poolse hedendaagse kunst, van Maria Pinińska-Bereś, Alina Szapocznikow en Andrzej Wróblewski tot de belangrijkste figuren uit de Poolse kunst van na 1989. Maar het belangrijkste is dat de collectie werken bevat van veel belangrijke vrouwelijke en internationale kunstenaars. De collectie van het MSN biedt nu al een unieke kans om werk dat in Polen is gemaakt te vergelijken met dat van Kader Attia, Isa Genzken, Nikita Kadan, Lynette Yiadom-Boakye, Cathy Wilkes, Monika Sosnowska, Goshka Macuga, Arthur Jafa, Paulina Olowska en Tau Lewis, zonder wie het onmogelijk is om op een verantwoorde manier over de kunst van de afgelopen 30 jaar te praten.

 De 'Unsteady Exhibition' toont meer dan 150 werken uit verschillende continenten, met verschillende culturele achtergronden en verwijzend naar verschillende tradities, waaruit vier verhalen zijn opgebouwd. Het eerste gaat over het politieke engagement van kunst en de dromen van mannelijke en vrouwelijke kunstenaars om een betere wereld op te bouwen. Het tweede gaat over de botsing tussen kunst en populaire cultuur, reclame en design. Het volgende richt zich op kunst die de wereld van de verbeelding aanspreekt. Tot slot stelt het laatste deel van de tentoonstelling de vraag naar de grenzen van kunst.

posted 15/05/2025

ODA ISELIN SØNDERLAND (on Udo’s radar 2025)

In de openingstentoonstelling “As if a line” nog tot 14 juni bij galerij Slip House in New York.

De kunstenaar staat dit voorjaar in de schijnwerpers in New York. Naast een vertegenwoordiging bij François Ghebaly is er nu ook werk te zien in een meer huiselijke setting bij Slip House.

Slip House is een nieuwe kunstgalerie in New York, opgericht door Ingrid Lundgren en Marissa Dembkoski, geïnspireerd door de kunstenaarsgemeenschap van Coenties Slip in de jaren 50 en 60.

De galerie is gevestigd in een historisch gebouw dat ooit dienst deed als koetshuis, kunstenaarswoning en ontmoetingsplek. De oprichters beschouwen zichzelf als bewaarders van deze rijke geschiedenis en willen de ruimte gebruiken om een gastvrije, huiselijke kunstomgeving te creëren.

De openingstentoonstelling, samengesteld door voormalig Sprüth Magers-directeur Jessica Draper, omvat historische werken van Jack Whitten en Claude Viallat, naast recente werken van opkomende namen op de internationale scène, zoals Oda Iselin Sønderland, Noelia Towers, Anne Hayden Stevens, Lizzy Gabay, Max Guy, Nour Malas, Katharina Schilling en Jill Tate.

NATHANAELLE HERBELIN

Nathanaëlle Herbelin in gesprek met curator Edith Devaney naar aanleiding van de tentoonstelling “And there is a place you will not be able to return” to bij Xavier Hufkens (23 april -21 juni 2025).

“Ik vind het heerlijk om dit te geven aan iemand die iets wil zeggen en ik ben daar gewoon een hulpmiddel voor. Iemand kunnen helpen zich te uiten is een mooie kracht om te hebben.” - Nathanaëlle Herbelin

posted 03/05/2025

LEIKO IKEMAURA

Mooi 8’ talk met Leiko Ikemaura tijdens een studio visit naar aanleiding van haar eerste tentoonstelling bij Lisson Gallery New York mei 2025.

“Talk to the sky, seeking light” van 1 mei tot 1 augustus bij Lisson Gallery New York.”

MONIRA AL QADIRI (on Udo’s radar 2023)

Monira Al Qadiri werkt samen met Perrotin (Parijs, Hong Kong, Londen, Los Angeles, New York, Seoul, Shanghai, Tokio) en opent in september haar eerste tentoonstelling met de galerie in New York. Haar solotentoonstelling 'Deep Fate' is tot en met 7 september te zien in het Kiasma Museum in Helsinki, Finland. Haar solotentoonstelling 'Burning Desire' opent op 10 mei 2025 in het Göteborg Kunstmuseum in Zweden.

SUN YITIAN

GALLERY WEEKEND BERLIN 2025

Mooie evolutie van haar werk!

“Romantic Room” van 2 tot 31 mei 2025 bij Esther Schipper Berlin.

Een tentoonstelling van Sun Yitian met allemaal nieuwe schilderijen.

Sun Yitian is vooral bekend om haar schilderijen van monumentaal uitvergrote massaproducten: Over het algemeen gebaseerd op geënsceneerde foto's die de kunstenaar zelf heeft genomen, worden opblaasbaar speelgoed of afgehakte poppenhoofden - beide veelvoorkomende motieven - liefdevol weergegeven in kleurrijke acrylverf.

Romantic Room gaat verder met Sun Yitian's gelaagde benadering van wat een beeld is en kan zijn in de hedendaagse schilderkunst. De schilderijen verkennen haar persoonlijke geschiedenis, verweven met culturele en maatschappelijke veranderingen in China, door middel van de beeldwerelden van het land, maar ook door de manier waarop westerse cultuur is afgebeeld in het dagelijks leven in China. Voor deze tentoonstelling baseert de kunstenaar zich op beelden uit de kunstgeschiedenis, massaproducten en speelgoed, pretparken, maar ook op jeugdherinneringen en observaties uit het dagelijkse stadsleven.

Romantic Room richt zich in het bijzonder op beelden die putten uit religieuze iconografie en motieven uit de kunstgeschiedenis die voorkomen in ambitieuze composities die meerdere perspectieven, culturen en zelfs tijdsassociaties omvatten. De werken, vol mysterieuze schoonheid, rekenen op een zekere vertrouwdheid met de beeldtaal. Een cherubijnachtig kind dat een granaatappeltakje vasthoudt of een figuur met een capuchon die een iPhone vasthoudt en naar een madonna-achtig beeld kijkt, kunnen christelijke associaties oproepen, maar aan de basis van deze schilderijen ligt de worsteling van de kunstenaar met elke inherente betekenis die beelden kunnen hebben. Het kleine kind leest als een engel, maar doet ook denken aan posters uit het tijdperk van China's één-kind-beleid, bezwerende beelden van gebed en propaganda; de Madonna kan in feite een massaproduct zijn dat verdubbelt als boeddhistische Guanyin, terwijl de complexe compositie van het schilderij knipoogjes bevat naar Diego Velasquez' Las Meninas, via Edouard Manet en Jeff Wall.

posted 23/04/2025

ROMEO MIVEKANNIN

BINNENKORT OPENING

“Spleen” van 3 mei tot 21 juni 2025 bij galerie Barbara Thumm.

Voor het Gallery Weekend Berlijn dit jaar presenteert Galerie Barbara Thumm de tweede solotentoonstelling van Roméo Mivekannin in de galerie.

“Gallery Barbara Thumm presenteert één van Mivekannins eerste sculpturale installaties - in samenwerking met Cécile Fakhoury - op Art Basel Unlimited 2025.”

LEIKO IKEMURA

BINNENKORT

“Talk to the sky, seeking light” van 1 mei tot 1 augustus bij Lisson Gallery New York.”

“The uncertainty of our time brings many questions, but also possibilities. The female figures initiate new life, holding it in their arms and in their body as a part of themselves.”

De tentoonstelling toont veel thema's uit haar werk van de afgelopen 30 jaar, waaronder een breed scala aan media, van schilderijen in tempera tot bronzen figuren en glasvormen. De installatie draait om een centraal, drieënhalve meter hoog konijn/vrouwfiguur, bekend als Usagi Janus (2024). Deze met de hand gebeeldhouwde en gepatineerde, beschermende geest - deels konijn, deels bodhisattva van mededogen - biedt respijt van de buitenwereld in haar kegelvormige behuizing, waarbij de kleine gaatjes in haar moederrok een intern universum van geprojecteerde sterren creëren.

posted 22/04/2025

NATHANAËLLE HERBELIN (on Udo’s radar 2025)

JUIST GEOPEND

'And there is a place you will not be able to return to' van 21 april tot 21 juni 2025 bij Xavier Hufkens, Bxl.

De tweede tentoonstelling van Nathanaëlle Herbelin in de galerie presenteert een nieuwe serie portretten en interieurs die de fragiele balans tussen directe, alledaagse ervaringen en het gewicht van een onrustige wereld navigeren.

De schilderijen, die tegelijkertijd intiem en uitgestrekt zijn, weerspiegelen een verlangen om vast te houden aan momenten van verbondenheid - kleine maar belangrijke interacties met vrienden, familie en buren - te midden van een onderstroom van verdriet, onzekerheid en veranderende realiteiten.

posted 16/04/2025

ODA ISELIN SØNDERLAND (on Udo’s radar 2025)

In groepstentoonstelling met Elizabeth Glaessner, Asami Shoji van 10 tot 25 april 2025 bij François Ghebaly New York.

In deze tentoonstelling ontdek je gloednieuwe werken in olieverf en aquarel van drie kunstenaars. Wat verbindt hen? Ze hebben elk een eigen stijl, maar duiken alle drie diep in thema’s vol tegenstellingen, zoals licht en donker, echt en onecht, of kalmte en chaos. Hun kunst zit vol lagen en vertelt steeds een intens, bijna dromerig verhaal.

In haar figuratieve aquarelschilderijen put kunstenaar Oda Iselin Sønderland (1996, Oslo, Noorwegen) uit persoonlijke ervaringen en verteltradities uit Noorwegen en andere culturen. Haar delicate, fijn gedetailleerde scènes worden vaak bewoond door magische volkswezens en personages die doen denken aan Japanse anime-illustraties, een blijvende inspiratiebron voor Sønderland. Overdreven perspectieven, beelden in beelden en figuren in de greep van metamorfose zijn terugkerende motieven in Sønderlands werk, dat ze gebruikt om ideeën rond adolescentie, belichaming, dromen en de natuurlijke wereld te verkennen.

BUNNY ROGERS

Bunny Rogers op de kunstbeurs Düsseldorf april 2025.

De Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen heeft “Three Ghosts” (2020) van Bunny Rogers aangekocht, een belangrijk werk van de Amerikaanse kunstenares. De aankoop benadrukt de wens van directeur Susanne Gaensheimer om het aandeel van jonge vrouwelijke kunstenaars in de collectie te vergroten.

Het driedelige zelfportret in de vorm van een avatar, geïnspireerd op het personage Jeanne d'Arc uit de MTV-serie “Clone High”, behandelt onderwerpen als identiteit, verlies en emotionele verbondenheid.

Met K20 en K21 is de Kunstsammlung NRW een van de belangrijkste musea voor moderne en hedendaagse kunst in Duitsland.

MONIRA AL QADIRI (on Udo’s radar 2023)

“Deep Fate’” vanaf maart 2025 tot 7 september 2025 in Museum of Contemporary Art Kiasma (Finland).

Deep Fate markeert het begin van een buitengewoon Scandinavisch seizoen voor Al Qadiri, met solotentoonstellingen in Göteborg Museum of Art, Zweden (10 mei-9 november 2025) en Arken, ten zuiden van Kopenhagen, Denemarken (13 november - 6 april 2026).

Het weerspiegelt Al Qadiri's ontluikende reputatie na de schijnwerpers van grote internationale tentoonstellingen zoals de Sharjah Biënnale (2025, 2023), de 24e Biënnale van Sydney (2024), de 58e Carnegie International (2022-23) en de 59e Biënnale van Venetië (2022) - om er maar een paar te noemen.

Deze eerste stop op haar onofficiële Scandinavische tour is een beklemmend statement over het lot van fossiele brandstoffen en een wereld, zowel echt als ingebeeld, wiens fortuin verstrengeld is met olie en wiens enorme belang voor de Noorse economie.

posted 09/04/2025

LEIKU IKEMAURA

In “Purple Path” vanaf 13 april 2025 in regio Chemnitz (DE).

Chemnitz, de Culturele Hoofdstad van Europa 2025.

Chemnitz en 38 omliggende locaties, van het Ertsgebergte tot de regio Zwickau, hebben een programma gepresenteerd met meer dan duizend evenementen en 150 projecten waarbij kunstenaars, instellingen en gemeenschappen uit 40 landen betrokken zijn. Het motto is C the Unseen, wat uitnodigt om te onderzoeken wat nog verborgen is, alleen zichtbaar voor de ogen van degenen die bereid zijn om het op te zoeken.

Hoogtepunten zijn onder andere de grote tentoonstelling over Edvard Munch, Angst, van 10 augustus tot 2 november in de Kunstsammlungen.

Eén van de meest innovatieve projecten is Purple Path, dat tussen 11 en 13 april wordt geopend, een kunstroute door de regio die openbare ruimten verandert in een openluchtgaleri.

Het PURPLE PATH verbindt de burgers van Chemnitz met elkaar en met die van 38 steden en gemeenten in de regio.

Tussen Mittweida en Schwarzenberg, Glauchau en Seiffen, Freiberg en Schneeberg ontstaat in de openbare ruimte een duurzaam ontworpen en vormgegeven sculpturenmuseum. Sterren van de hedendaagse kunstscene zoals Leiko Ikemura, Friedrich Kunath, Monika Sosnowska, Jeppe Hein en Michael Sailstorfer ontmoeten relevante Saksen zoals Jana Gunstheimer, Via Lewandowsky en documenta kunstenaar Olaf Holzapfel. Kunstenaars uit Chemnitz zoals Johann Belz, Gregor-Torsten Kozik en Michael Morgner zijn grotendeels onbekend gebleven in het Westen. Hier ontmoeten hun werken die van internationale klassiekers als Rebecca Horn, Daniel Buren en James Turrell, die in 2024 overleed.

posted 06/04/2025

SUN YITIAN

BINNENKORT

“Romantic Room” van 2 tot 31 mei 2025 bij Esther Schipper Berlin.

Een tentoonstelling van Sun Yitian met allemaal nieuwe schilderijen.

Sun Yitian is vooral bekend om haar schilderijen van monumentaal uitvergrote massaproducten: Over het algemeen gebaseerd op geënsceneerde foto's die de kunstenaar zelf heeft genomen, worden opblaasbaar speelgoed of afgehakte poppenhoofden - beide veelvoorkomende motieven - liefdevol weergegeven in kleurrijke acrylverf.

Romantic Room gaat verder met Sun Yitian's gelaagde benadering van wat een beeld is en kan zijn in de hedendaagse schilderkunst. De schilderijen verkennen haar persoonlijke geschiedenis, verweven met culturele en maatschappelijke veranderingen in China, door middel van de beeldwerelden van het land, maar ook door de manier waarop westerse cultuur is afgebeeld in het dagelijks leven in China. Voor deze tentoonstelling baseert de kunstenaar zich op beelden uit de kunstgeschiedenis, massaproducten en speelgoed, pretparken, maar ook op jeugdherinneringen en observaties uit het dagelijkse stadsleven.

Romantic Room richt zich in het bijzonder op beelden die putten uit religieuze iconografie en motieven uit de kunstgeschiedenis die voorkomen in ambitieuze composities die meerdere perspectieven, culturen en zelfs tijdsassociaties omvatten. De werken, vol mysterieuze schoonheid, rekenen op een zekere vertrouwdheid met de beeldtaal. Een cherubijnachtig kind dat een granaatappeltakje vasthoudt of een figuur met een capuchon die een iPhone vasthoudt en naar een madonna-achtig beeld kijkt, kunnen christelijke associaties oproepen, maar aan de basis van deze schilderijen ligt de worsteling van de kunstenaar met elke inherente betekenis die beelden kunnen hebben. Het kleine kind leest als een engel, maar doet ook denken aan posters uit het tijdperk van China's één-kind-beleid, bezwerende beelden van gebed en propaganda; de Madonna kan in feite een massaproduct zijn dat verdubbelt als boeddhistische Guanyin, terwijl de complexe compositie van het schilderij knipoogjes bevat naar Diego Velasquez' Las Meninas, via Edouard Manet en Jeff Wall.

CONNY MAIER

“10 years G2 Kunsthalle, Works from the Hildebrand Collection” van 22 maart tot 29 juni in de Kunsthalle Leipzig.

De G2 Kunsthalle viert haar tienjarig bestaan met een speciale tentoonstelling met geselecteerde werken uit de gerenommeerde Hildebrand-collectie waaronder ok werk van Conny Maier.

Voor het eerst sinds de opening van de Kunsthalle in 2015 zal de hele tentoonstellingsruimte gewijd zijn aan het tonen van een brede selectie werken van zowel nationaal als internationaal gerenommeerde kunstenaars.

Deze jubileumtentoonstelling biedt een unieke kans om de diversiteit en diepte van de Hildebrand Collectie te ervaren, die de afgelopen tien jaar een centrale rol heeft gespeeld bij het vormgeven van de identiteit van de G2 Kunsthalle. De presentatie weerspiegelt de voortdurende betrokkenheid van de verzamelaar met hedendaagse kunst en benadrukt de breedte van artistieke benaderingen en thema's die in de collectie vertegenwoordigd zijn.

Er zijn werken te zien van Trisha Baga, Alvaro Barrington, Maja Behrmann, Norbert Bisky, Marcel van Eeden, Simon Fujiwara, Gregor Hildebrandt, General Idea, Melke Kara, Tomasz Kręcicki, Friedrich Kunath, Alicja Kwade, Benedikt Leonhardt, Inna Levinson, Hannah Levy, Rosa Loy, Conny Maier, Jeanette Mundt, Matt Mullican, Murat Önen, Neo Rauch, Daniel Richter, Tomás Saraceno, Andreas Schmitten, Kristina Schuldt, Dana Schutz, Brett Charles Seiler, David Shrigley, Marina Perez Simão, Sophia Süßmilch, Wolfgang Tillmans, Nora Turato, Matthias Weischer en Georg Weißbach.

posted 20/03/2025

ROMEO MIVEKANNIN

“Interview met Mivekannin in het Louvre Lens”

Romeo Mivekannin legt verbanden tussen de geschiedenis en onze hedendaagse wereld. Zijn schilderijen en sculpturen onderzoeken de lagen van onze gedeelde herinneringen, vooral tussen Afrika en Europa.

Sinds enkele jaren herbekijkt hij de grote momenten in de schilderkunst, waarvan hij de meeste hier heeft gekozen uit de collecties van @museelouvre.

Door deze gevierde schilderijen in zijn eigen stijl te herscheppen, stelt de kunstenaar verhalen voor die geschreven hadden kunnen worden, maar vooral nog geschreven moeten worden.

De Beninese kunstenaar onderzoekt en herinterpreteert het genre van de historieschilderkunst door middel van krachtige scènes van schipbreuken en chaos.

Hij bevraagt de tradities binnen de portretkunst, met bijzondere aandacht voor de representatie van vrouwen en koninklijke figuren in zowel Europese als Afrikaanse contexten.

Daarnaast werpt hij licht op de zichtbaarheid en onzichtbaarheid binnen de kunstgeschiedenis, met een specifieke focus op de representatie van zwarte personen

WYNNIE MYNERVA

“𝘌𝘭 𝘋𝘶𝘭𝘤𝘦 𝘕é𝘤𝘵𝘢𝘳 𝘥𝘦 𝘵𝘶 𝘚𝘢𝘯𝘨𝘳𝘦” @ Galeria Mayoral, Barcelona van 28 februari tot 26 april 2025.

Wynnie Mynerva's solotentoonstelling, samengesteld door @agustin.perezrubio, richt zich op het levende weefsel dat in ons lichaam circuleert - bestaande uit vloeistoffen en cellen-.

Uitgaande van bloed verkent @wynniemynervaa thema's die verband houden met de christelijke traditie van bloedzuiverheid, beïnvloed door koloniale inquisities, terwijl ze ook noties van infectie als een nieuw stadium van bloed en de sociale implicaties ervan onderzoekt, van waaruit naar het heden wordt gekeken - zowel vanuit de koloniale erfenis als vanuit de erfenis van het geïnfecteerde lichaam. Dit perspectief stelt Mynerva in staat om te reflecteren op hun eigen ervaring op basis van hun eigen bloed, als een niet-binaire, gekoloniseerd-migrantenlichaam en als een lichaam wiens bloed is geïnfecteerd met HIV.

De opening omvatte een performance van Mynerva , die de sporen van uitbuiting en infectie laat zien en tegelijkertijd hun identiteit viert en de erfenis eert van eerdere kunstenaars uit het Zuiden die zich met hiv/aids hebben beziggehouden, zoals de Chileen Yeguas del Apocalipsis en de Peruaan Giuseppe Campuzano en Germán Machuca.

posted 14/03/2025

ANNA UDDENBERG

Binnenkort de opening van Uddenberg haar eerste solotentoonstelling in Azië.

”PREMIUM ECONOMY” in Tank, Shanghai van 20 maart tot 01 juni.

Voor deze presentatie zal Uddenberg vier sculpturale werken tonen, die zo geplaatst zijn dat ze de veiligheidscontroles op luchthavens weerspiegelen, onder een laaghangend kantoorplafond. Het kantoorlandschap, dat wordt gedefinieerd door zijn generieke, plaatsloze karakter, maakt gebruik van kunstlicht om het besef van tijd te vervagen en het onderscheid tussen dag en nacht uit te wissen.

Laag betegelde plafonds en grijs kamerbreed tapijt creëren een omgeving die net zo goed in Singapore, Reykjavik of São Paulo zou kunnen bestaan - een wereldwijd sjabloon van laatkapitalistische efficiëntie, ontworpen voor flexibele uren die vaak de grenzen tussen werk en leven vervormen. - TANK Shanghai

Premium Economy, eerst ontwikkeld voor Kunsthalle Mannheim in 2022, later aangepast voor Art Basel Unlimited in 2024, wordt nu gepresenteerd in TANK, Shanghai voor Anna Uddenbergs eerste solotentoonstelling in Azië.

posted 09/03/2025

ROMEO MIVEKANNIN

👀 Just opened

“No Title Yet ”, van 9 maart tot 27 juli 2025, Collezione Marmarotti, Reggio Emilia (IT).

posted 04/02/2025

WYNNIE MYNERVA

@ Zona Maco, Mexico van 5 tot 9 februari 2025.

Installation View includes:
Centre: Wynnie Mynerva, Casiopeia, 2024, Oil on canvas, 330 x 340 cm
Left: Wynnie Mynerva, Puesta de Sol, 2024, Oil on canvas, 180 x 220 cm
Right: Wynnie Mynerva, Sus restos, 2024, Oil on canvas, 180 x 220 cm

posted 12/01/2025

ROMEO MIVEKANNIN

👀 3 Upcoming exhibitions 2025:

“When we see us”, deze tentoonstelling komt in 2025 naar Bozar te Brussel; van 7 februari tot 17 augustus 2025, Ravenstein Circuit.

Voor zij die Basel in juni gemist hebben; deze prachtige groepstentoonstelling met klinkende namen uit 100 jaar panfafrikaanse schilderkunst kan je binnenkort in Brussel gaan bekijken met een werk van Romeo Mivekannin.

“No Title Yet ”, van 9 maart tot 27 juli 2025, Collezione Marmarotti, Reggio Emilia (IT).

Een geheel van ongeveer twintig nieuwe schilderijen zullen zich uitstrekken over twee tentoonstellingszalen in Collezione Maramotti, waarin echo's en indrukken zijn verwerkt van de verkennende bezoeken van de kunstenaar aan Emilia-Romagna.

Roméo Mivekannin mengt voorouderlijke tradities met iconografie en archetypes uit de kunstgeschiedenis om de vele facetten van de mensheid te verkennen.

“L’envers du Temps” van 4 december tot 2 juni 2025 in het Louvre Lens (FR).