Noteworthy Kunstenaars uit collectie G VI & VII
posted 31/05/2025
DIDIER WILLIAM (G VII)
Gesture to Home is een installatie die bestaat uit vier schilderijen en acht sculpturen. In deze serie ziet kunstenaar Didier William de eeuwenoude kale cipressen uit het zuiden van de VS als stille getuigen van de geschiedenis. Sommige van deze bomen, die wel duizend jaar oud kunnen worden, stonden er al vΓ³Γ³r de Europese kolonisatie en hebben rampen en ingrijpende gebeurtenissen meegemaakt, van de trans-Atlantische slavenhandel tot de Louisiana Purchase en de voortdurende veranderingen in het landschap.
"De meeste cipressen blijven fier overeind, zelfs als ze bijna bezwijken," zegt William.
De installatie, die voor het eerst te zien was op Prospect.6 in New Orleans, combineert schilderkunst, sculptuur en ruimtelijk ontwerp tot één geheel. In het hart van de installatie staan enorme schilderijen van kale cipressenβeen boomsoort die typisch is voor Louisiana. William toont de bomen niet alleen als landschapselementen, maar als krachtige symbolen. Hun vormen lijken op menselijke houdingen en rituele bewegingen.
Uit de boomstammen ontstaan monumentale figuren, versierd met uitgesneden ogen die alle kanten op kijken. Zo draait de installatie het perspectief om: wij als bezoekers worden zelf bekeken door de natuur.
William verwerkt in zijn werk themaβs rond zwartheid, diaspora en zijn persoonlijke ervaringen.
posted 30/05/2025
VIVIEN ZHANG (G VII)
βPaths Unseenβ van 27 mei tot 23 november in Aranya Art Center North, Beidaihe, China.
De vlinder speelt een belangrijke rol in het recente werk van Vivien Zhang. De vorm is geΓ―nspireerd op een bijzondere kaartprojectie uit 1909 van Bernard J.S. Cahill, waarbij de aarde wordt opgevouwen tot de vorm van een vlinder. Deze zogeheten βvlinderkaartβ geeft het landoppervlak nauwkeuriger weer dan veel traditionele wereldkaarten, en biedt zo een minder politiek gekleurde manier om naar onze wereld te kijken.
Maar de vlinder staat bij Zhang ook symbool voor iets groters. In de natuur bootsen sommige vlinders elkaars kleuren en patronen na om vijanden te misleiden. Sommige soorten maken zelfs migraties over meerdere generaties om te kunnen overleven en zich voort te planten.
De tentoonstelling Paths Unseen verwijst naar deze onzichtbare routes en bewegingen, zowel in de natuur als in menselijke levens. Zhang, die zelf als kind tussen verschillende landen verhuisde en nu in het VK woont, onderzoekt in haar werk hoe migratie, aanpassing en assimilatie ons gedrag en onze relaties vormen.
Met de vlinder als metafoor onderzoekt ze hoe mensen zich aanpassen aan sociale structuren, hoe identiteit ontstaat, en hoe we onszelf staande houden in een steeds veranderende wereld.
posted 29/05/2025
FRIEDRICH KUNATH (G VII)
Vandaag kondigde PACE Gallery aan dat ze de in Duitsland geboren en in Los Angeles gevestigde kunstenaar Friedrich Kunath vertegenwoordigen, die bekend staat om zijn gelaagde, lyrische werk in schilderkunst, tekenkunst, beeldhouwkunst, installaties en video.
Een nieuw schilderij van Kunath zal te zien zijn in de presentatie op de editie van @artbasel van dit jaar, en de eerste solotentoonstelling van de kunstenaar bij de galerie zal in het najaar van 2025 in New York worden geopend.
Ook dit najaar zal @monacellipress een nieuwe monografie uitbrengen over het werk van Kunath van de afgelopen 30 jaar, zijn reizen over de hele wereld en zijn recente experimenten met installaties.
MARGUERITE HUMEAU (G VII)
JUIST GEOPEND
Marguerite Humeau, 'Torches' is te zien in ARKEN Museum of Contemporary Art, Kopenhagen, tot 19 oktober 2025.
De tentoonstelling, die Marguerite's eerste presentatie in ScandinaviΓ« markeert, toont nieuw werk naast een selectie van recente en eerdere stukken.
De tentoonstelling ontvouwt zich als een opera met verschillende scènes, waarbij elk werk een speculatief verhaal vertelt en een volledig inzicht geeft in de evolutie van de praktijk van de kunstenaar.
'Torches' is het derde deel van ARKEN's tentoonstellingstrilogie 'NATURE FUTURE', die zich richt op de relatie tussen de mens en kunst, natuur en technologie.
De tentoonstelling zal later te zien zijn in HAM (Helsinki Art Museum).
posted 28/05/2025
NAIRY BAGHRAMIAN (G VII)
In groepstentoonstelling β Generations: 150 years of Sculptureβ, van 17 mei tot 24 augustus 2025 in Nasher Sculpture Center, Dallas (USA).
Nairy Baghramian's βSlip of the Tongueβ (2015) maakt deel uit van deze tentoonstelling.
βSlip of the Tongueβ destabiliseert op speelse wijze de klassieke beeldhouwkunst in deze drie onhandelbare, op hars gebaseerde vormen die in en rond een museumachtige glazen vitrine zijn opgesteld. Het werk zet je aan het denken over klassieke beeldhouwkunst, maar dan op een speelse en onverwachte manier. Het werk bestaat uit drie opvallende vormen van hars die in en rond een glazen vitrine zijn geplaatst, alsof het een museumstuk is. De vormen zijn moeilijk te plaatsen: ze doen denken aan een tong of een lichaamsdeel, en lijken te hangen, glijden of zich los te willen maken.
De titel verwijst naar een βversprekingββeen onbedoelde fout die iets diepers onthult. Net als zoβn verspreking, lijken deze vormen te ontsnappen aan controle of vaste betekenis. Ze lijken zich te verzetten tegen het keurslijf van de vitrine, en zetten vraagtekens bij hoe musea en andere instellingen bepalen hoe we naar lichamen, taal en betekenis kijken. Tegelijk laat het werk zien dat die kaders niet altijd sluitend zijn, en dat er altijd ruimte is voor het onverwachte en het ongrijpbare.
posted 16/05/2025
Alicja Kwade (G VI)
UITTIP VOOR AMSTERDAM
Alicja Kwade in beeldenparcours βEnlightmentβ, ArtZuid 2025 van 21 mei tot 21 september 2025 in Amsterdam.
Deze zomer verandert ARTZUID 2025, de Amsterdam Sculptuur BiΓ«nnale, de groene lanen van Amsterdam-Zuid opnieuw in een openluchtmuseum met grootschalige sculpturen en installaties van ruim 70 kunstenaars uit binnen- en buitenland.
Onder het thema Verlichting / Enlightenment, samengesteld door kunsthistoricus Ralph Keuning, sluit deze negende editie aan bij het 750-jarig bestaan van Amsterdam. Maar het gaat ook verder: ARTZUID viert de open en vrije geest van de stad en nodigt uit tot nadenken over themaβs als vrijheid, menselijkheid en vooruitgang.
Je vindt er werken van onder anderen Neo Rauch, Alicja Kwade, Leiko Ikemura en Atelier Van Lieshout. Hun monumentale beelden dagen je uit om stil te staan bij wie we zijn β en waar we naartoe gaan.
Curator Ralph Keuning en initiatiefnemer Cintha van Heeswijck verbinden het Verlichtingsdenken uit de 18e eeuw β een tijd van bloei in kunst en wetenschap β met de vraag hoe wij vandaag de stad en samenleving vormgeven.
posted 16/05/2025
Tau Lewis (G VII)
BINNENKORT OPENING
βThe ways of the underworld are perfectβ, van 3 juni tot 19 juli 2025 bij Sadie Coles London.
Voor haar eerste solotentoonstelling bij de galerie in Bury Street brengt Tau Lewis vier sculpturale maskers samen. Elk masker vertelt een eigen hoofdstuk in het grotere verhaal van Venus in retrograde β een symbolische reis vol verandering, verlies en transformatie. Samen vormen de werken een soort visueel gedicht.
De maskers lijken op boodschappers of gidsen uit een andere wereld. Ze stralen rust uit en nodigen uit tot zelfreflectie. Dit past bij het idee van Venus die βretrogradeβ gaat: in astrologie betekent dit dat de planeet vanuit ons perspectief even achteruit lijkt te bewegen. Venus verandert dan van ochtendster naar avondster, een symbolische afdaling en terugkeer die ook terugkomt in oude mythen.
In de Soemerische mythologie wordt Venus voorgesteld als de godin Inanna, die afdaalt naar de onderwereld, sterft en weer tot leven komt β een krachtig beeld voor menselijke groei en innerlijke verandering. Tau Lewis gebruikt deze mythe als inspiratie en vertaalt haar in beeldhouwwerk. Elk masker staat voor een moment uit deze reis: het moeilijke besluit om los te laten, de confrontatie met het duister, een bevrijdende zuivering, en uiteindelijk de rust die volgt.
Lewis verwerkt themaβs als rouw, genezing van innerlijke pijn, en het omarmen van onze βschaduwkantenβ. Haar maskers tonen hoe we kracht kunnen vinden in kwetsbaarheid en hoe moeilijke overgangen ook nieuwe manieren van leven en voelen kunnen openen.
posted 15/05/2025
NAIRY BAGHRAMIAN (G VII)
Nairy Baghramian is geselecteerd voor de eerste editie van de Art Basel Awards β een nominatie die haar belangrijke bijdrage erkent aan de toekomst van de hedendaagse kunst. Met deze prijs eert Art Basel baanbrekende denkers en doeners β zowel individuen als organisaties β die de richting van de kunstwereld actief mee bepalen.
De uitreiking vindt plaats tijdens Art Basel in Basel, Zwitserland, in juni 2025.
Agnieszka Kurant (G VI)
Marian Goodman Gallery kondigt met trots aan dat Agnieszka Kurant zich bij de galerie heeft aangesloten.
Kurant maakt fascinerend werk waarin ze onderzoekt hoe collectieve en niet-menselijke vormen van intelligentie functioneren. Ze houdt zich bezig met themaβs als de toekomst van werk en creativiteit, en met de manier waarop technologie en digitaal kapitalisme onze wereld beΓ―nvloeden. In samenwerking met wetenschappers en denkers ontwikkelt ze systemen waarin verschillende βspelersβ β zoals moleculen, dieren, bacteriΓ«n, algoritmes of grote groepen mensen β samen nieuwe, veranderlijke vormen creΓ«ren. Die vormen bewegen zich tussen het biologische en digitale, het natuurlijke en kunstmatige, het levende en niet-levende.
In juli 2025 presenteert Marian Goodman Gallery haar eerste solotentoonstelling met Kurants werk.
posted 10/05/2025
Cathy Wilkes (G VI), Goshka Macuga (G VI), Monika Sosnowska (G V), Tau Lewis (G VII), Arthur Jafa (GII), Paulina Olowska (G VI)
βThe Impernantβ, is de eerste collectiepresentatie van het nieuwe Museum of Modern Art in Warschau (Polen), te zien tot 5 oktober 2025.
De opening van het hoofdkwartier van het nieuwe Museum voor Moderne Kunst in Warschau afgelopen najaar was een van de meest spraakmakende gebeurtenissen in het Poolse culturele leven van de afgelopen jaren. Het gebouw, ontworpen door Thomas Phifer, leidde niet alleen tot een van de grootste discussies over architectuur in deze eeuw, maar trok ook massa's mensen aan - binnen slechts een paar maanden na de opening werd het door meer dan 300.000 mensen bezocht. Het museum is echter pas dit jaar begonnen met het houden van regelmatige tentoonstellingsactiviteiten, wat de komende jaren een grote invloed zou kunnen hebben op het artistieke leven.
Er is een spectaculaire start gemaakt met de 'Non-permanente tentoonstelling. 4 Γ Collectie' (loopt tot 5 oktober van dit jaar). In twee decennia is het museum erin geslaagd een indrukwekkende collectie te vergaren, die momenteel meer dan 2.000 objecten omvat. Er zijn werken te zien van klassiekers uit de Poolse hedendaagse kunst, van Maria PiniΕska-BereΕ, Alina Szapocznikow en Andrzej WrΓ³blewski tot de belangrijkste figuren uit de Poolse kunst van na 1989. Maar het belangrijkste is dat de collectie werken bevat van veel belangrijke vrouwelijke en internationale kunstenaars. De collectie van het MSN biedt nu al een unieke kans om werk dat in Polen is gemaakt te vergelijken met dat van Kader Attia, Isa Genzken, Nikita Kadan, Lynette Yiadom-Boakye, Cathy Wilkes, Monika Sosnowska, Goshka Macuga, Arthur Jafa, Paulina Olowska en Tau Lewis, zonder wie het onmogelijk is om op een verantwoorde manier over de kunst van de afgelopen 30 jaar te praten.
De 'Unsteady Exhibition' toont meer dan 150 werken uit verschillende continenten, met verschillende culturele achtergronden en verwijzend naar verschillende tradities, waaruit vier verhalen zijn opgebouwd. Het eerste gaat over het politieke engagement van kunst en de dromen van mannelijke en vrouwelijke kunstenaars om een betere wereld op te bouwen. Het tweede gaat over de botsing tussen kunst en populaire cultuur, reclame en design. Het volgende richt zich op kunst die de wereld van de verbeelding aanspreekt. Tot slot stelt het laatste deel van de tentoonstelling de vraag naar de grenzen van kunst.
Tau Lewis, Angelus Mortem, 2021
Paulina Olowska, from the series Accidental Collages, Year: 2004, Medium: colour print on paper, Format: 70Γ69.5 cm
Cathy Wilkes, βNo Titleβ, 2014
De Ierse kunstenares Cathy Wilkes maakt schilderijen, sculpturen en installaties die vaak een verstilde, ingetogen sfeer hebben. Haar werk roept intieme en geladen ruimtes op β plekken waar verlies, verwachting of herinnering voelbaar is.
Haar werk "Untitled" uit 2014 lijkt op het eerste gezicht een poΓ«tisch beeld bij een bijbels verhaal. Het bestaat uit vier rechtopstaande volwassen figuren en vier liggende kindfiguren, die slapen of misschien zijn overleden. Ze worden omgeven door een net, dat als een soort bescherming lijkt te fungeren, en door eenvoudige, alledaagse voorwerpen.
Wilkes geeft haar publiek geen duidelijke uitleg. In plaats daarvan nodigt ze je uit om zelf betekenis te zoeken. Net zoals religieuze beelden vroeger niet alleen iets uitbeeldden, maar ook een gevoel van iets groters opriepen, zo vraagt haar werk om verstilling en reflectie. Ze moedigt ons aan om het onbegrijpelijke niet weg te duwen, maar juist te overdenken β en na te denken over wat kunst voor ons betekent, en welke rol we zelf spelen als toeschouwers.
Nairy Baghramian (G VII)
βResting Armsβ, permanent werk in het beeldenpark van Kistefos, Noorwegen.
De in Iran geboren kunstenaar Nairy Baghramian (1971) maakte een indrukwekkende sculptuur die doet denken aan de gewrichten van het menselijk lichaam β zoals ellebogen of armen β maar dan sterk abstract weergegeven. Het werk is gemaakt van wit Carrara-marmer en staal, materialen die vaak staan voor kracht en duurzaamheid. Baghramian gebruikt die juist om het tegenovergestelde te tonen: de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam.
Het marmer in dit kunstwerk is niet glad of perfect; het zit vol nerven en kleine beschadigingen. Dat maakt het materiaal bijna breekbaar en gevoelig, alsof het op elk moment kan bezwijken. Volgens de kunstenaar zelf staat dit voor βmogelijke instortingβ. De vormen lijken op lichaamsdelen die normaal gezien onder spanning staan β denk aan ellebogen die ons rechtop houden. Maar in plaats van die spanning, toont Baghramian hoe die gewrichten tot rust mogen komen, alsof ze eindelijk kunnen herstellen van het dagelijkse gebruik.
De vier meter hoge sculptuur staat op het terrein van het Kistefos Museum in Noorwegen, bij de zuidelijke ingang. Daar nodigt het bezoekers uit om net als het kunstwerk even stil te staan, tot rust te komen en het landschap achter zich in zich op te nemen.
Dit werk is Baghramians eerste sculptuur in Noord-Europa en vormt een belangrijke nieuwe toevoeging aan het groeiende beeldenpark van Kistefos. Het werd onthuld tijdens de seizoensopening op 4 mei 2025.
posted 02/05/2025
Alicja Kwade (G VI)
Geopend in New York en dit najaar @ M Leuven.
βTelos Talesβ, van 07 mei tot 15 augustus 2025 bij Pace Gallery New York.
Telos Tales, een tentoonstelling van nieuw werk van Alicja Kwade, in de galeries 508 en 510 West 25th Street in New York. Met nooit eerder vertoonde monumentale sculpturen naast nieuwe mixed media werken is dit Kwade's eerste solotentoonstelling bij Pace in New York sinds de galerie haar in 2023 begon te vertegenwoordigen.
In deze meeslepende tentoonstelling verdiept Kwade haar jarenlange interesse in tijd als structurerend principe van perceptie, realiteit en causaliteit. Haar werken reflecteren op de cyclische, lineaire en uiteindelijk ongrijpbare aard van tijdservaring en de onderlinge afhankelijkheid van zowel natuurlijke als geconstrueerde systemen - een doorlopend thema in haar werk. Deze presentatie toont nieuwe ontwikkelingen in Kwade's engagement met materiaal, vorm en concept en is een voorbeeld van de experimentele geest die haar werk vanaf het begin van haar carrière heeft bepaald.
Kwade's tentoonstelling bij Pace in New York volgt op haar eerste institutionele solopresentatie in Hong Kong, die dit jaar werd gepresenteerd bij Tai Kwun.
OPENING DIT NAJAAR:
In het najaar zal ze een solotentoonstelling hebben in M Leuven in BelgiΓ«.
posted 30/04/2025
Ebecho Muslimova (G VII)
βIn gesprek met Caroll Dunham, Interview Magazine April 2025β
In haar recente tentoonstelling bij Magenta Plains rekt Ebecho Muslimova de wereld op rond haar terugkerende hoofdpersonage βFatebeβ, waardoor ze nieuwe soorten architectuur en absurditeiten kan verkennen.
Fatebe richt zich op thema's die meer grotesk en sciencefictionachtig zijn en begint in botsing te komen met objecten die haar cartooneske tweedimensionale werkelijkheid tarten. Muslimova noemde dit tijdens een telefoongesprek met collega-kunstenaar Carroll Dunham vorige week het βRoger Rabbit Effectβ.
De 75-jarige Dunham belde in vanuit zijn studio in Connecticut en heeft ook zijn carriΓ¨re doorgebracht met humanoΓ―de, βDisney-lineβ gevormde personages die nieuwe kanalen openen voor het vertellen van verhalen. Dit werd onlangs nog gedemonstreerd tijdens zijn solotentoonstelling bij Max Hetzler in Londen, waar lichamelijke exploratie en een cartooneske hond centraal staan. Hoewel de twee kunstenaars elkaar nog maar één keer eerder hadden ontmoet, betekende hun gedeelde interesses en invloeden dat ze veel te bespreken hadden, van bewustzijn en stripboeken tot de eeuwige vraag wanneer, en hoe, je je avatar doodt. βHet is leuk voor ons om te praten,β zei Dunham. βIk heb het gevoel dat er nogal wat overlappingen zijn in onze houding.β
post 29/04/2025
Friedrich Kunath (G VII)
LANCERING DIT NAJAAR
Een weetje voor de fashion lovers.
Dior lanceert dit najaar, op 30 november in New York, een nieuwe editie tassen Lady Dior Art. Waaronder 1 tas gestyled door Friedrich Kunath.
Dior heeft de kunstenaars de vrije hand gegeven om zijn best verkopende handtas uit 1994 aan te passen. Ze gebruikten materialen zoals nerts, fluweel, pailletten, parels, veelkleurige draden en metaal met textuur in hun creaties.
posted 26/04/2025
Hannah Levy (G VII)
βThe Unsettling Embracesβ, van 7 mei tot 11 mei soloboot bij Cassay Kaplan Gallery @ Frieze New York.
Lichaamsangst, verraad en 'flesh cages' in het werk van de kunstenaar uit NYC, onderwerp van een solopresentatie op Frieze New York 2025.
De werken van Hannah Levy balanceren altijd tussen tegenstellingen: soms ogen ze rond en rijp, soms scherp en prikkelend. Haar sculpturen roepen een voortdurende spanning op, zowel in vorm als in materiaal. Siliconen worden uitgerekt tot het uiterste, glas lijkt gevangen in een bevroren moment, en metaal ondersteunt of stuurt de blik.
Levyβs beelden blijven veranderen zodra ze tentoongesteld zijn: ze verzamelen stof, vingerafdrukken en sporen van hun omgeving, waardoor hun lichamelijke aanwezigheid alleen maar sterker wordt. Ze vergelijkt dit zelf met een zweterige huid die op een hete dag vastplakt aan een leren autostoel β een beeld dat tegelijk alledaags en intens lichamelijk is.
Haar sculpturen ontstaan uit een heel eigen combinatie van moderne fabricagetechnieken en traditionele ambachten, zoals glasblazen en lassen. Vaak brengt ze twee materialen samen, waarbij juist de spanning tussen die materialen het werk zijn energie geeft.
Voor haar komende presentatie bij Casey Kaplan op Frieze New York β haar allereerste solopresentatie op een beurs β laat Levy haar sculpturen als het ware aan de muren hangen. Ze lijken te balanceren op het randje van de zwaartekracht, alsof ze elk moment kunnen vallen.
posted 23/04/2025
Rachel Rossin (G VII)
βThe Totalistsβ, van 24 april tot 1 juni bij Albion Jeune Gallery 2025 in London.
Een solotentoonstelling van nieuwe werken van de New Yorkse kunstenaar Rachel Rossin.
De tentoonstelling bestaat uit schilderijen en multimedia-installaties die gebruik maken van AI-software die de kunstenaar heeft ontworpen en geprogrammeerd. De tentoonstelling confronteert het exponentiΓ«le tempo van technologische verandering - wat futuristen βde versnellingβ noemen - en de impact ervan op menselijke creativiteit en autonomie.
Alexander Carver (G VII)
βEffigyβ van 25 april tot 14 juni 2025 bij White Cube, Seoul.
"Effigy" is de eerste solotentoonstelling van Alex Carver in AziΓ«. In deze tentoonstelling toont hij nieuw werk waarin hij zich richt op twee van de meest herkenbare onderwerpen in de schilderkunst: het menselijk figuur en het landschap. Met deze nieuwe richting onderzoekt Carver lichamen in beweging en verandering.
Hoewel zijn werken voortkomen uit bredere sociale en politieke angsten die door de tijd heen spelen, gebruikt Carver deze themaβs niet alleen om zware onderwerpen te tonen. Voor hem zijn ze een manier om bestaande kunsttradities los te wrikken en opnieuw vorm te geven.
De titel Effigy verwijst naar een beeltenis β vaak een pop die een politieke leider voorstelt β die symbolisch wordt verbrand uit protest. Deze symboliek staat centraal in de tentoonstelling. Het laat zien hoe geweld niet alleen vernietigend kan zijn, maar ook een bron van creativiteit en verandering.
In Effigy worden beelden van brandende figuren een manier om nieuwe vormen van figuratieve kunst te onderzoeken. Carver laat zien hoe uit destructie ook iets nieuws kan ontstaan, en opent daarmee een ander perspectief op hoe we het lichaam en de wereld om ons heen kunnen afbeelden.
posted 20/04/2025
Alex Da Corte (G VII)
βEar Wormβ van 17 april tot 03 augustus 2025 in MOCA, Toronto.
Het werk van Da Corte is levendig en surrealistisch en put uit de populaire cultuur, seksualiteit, geweld, film, kinderliteratuur en kunst- en designgeschiedenis. Zijn werk voelt vertrouwd aan, maar populaire symbolen worden uitgerekt, gekrompen en verzacht, waardoor we worden uitgenodigd om dingen die we herkennen op nieuwe manieren te zien en hun culturele betekenis opnieuw te evalueren.
Bewegend beeld staat vaak centraal in Da Corte's installaties. De kunstenaar, die zowel regisseur als hoofdrolspeler is in zijn strak uitgevoerde films, verandert in zijn onderwerpen en verandert zichzelf in personages als Mister Rogers, Doornroosje, Marcel Duchamp en de Boze Heks van het Westen. Door de personages te worden die ons goed van kwaad of goed van kwaad leerden, daagt Da Corte ons uit om de verhalen en hoofdpersonen waar we van houden of die we verachten te heroverwegen.
Voor het MOCA heeft Da Corte zijn film Rubber Pencil Devil uit 2018 opnieuw verbeeld op verschillende grootschalige multicolor rear-projection kubussen. Dit meeslepende werk verschijnt naast het Mouse Museum (Van Gogh Ear), een nieuw gerealiseerd werk en intieme ervaring die kijkers uitnodigt om binnen te dringen in Da Corte's wild creatieve geest. Het interieur van de structuur is donker, met een verlichte vitrine die als een filmstrip over de muren loopt. Het is βleven als een bewegend beeldβ, merkt Da Corte op.
Alex Da Corte, βMouse Museum (Van Gogh Ear).β βEar Worm,β installation view, MOCA Toronto, 2024. Β© Alex Da Corte. Photo: LF Documentation.
posted 13/04/2025
Rachel Rossin, Korakrit Arunanonchai, Lu Yang, Jacolby Satterwhite, Marguerite Humeau (G VII)
In groepstentoontelling βI sougt my Soulβ van 15 april tot 04 mei 2025 in St. Elisabeth Kirche, Berlin.
De tentoonstelling βI sought my soulβ is gebaseerd op een citaat van William Blake en gaat over een hedendaagse herinterpretatie van romantiek, het sublieme in de wereld.
Met volgende kunstenaars; Anne Imhof, Ariana Papademetropoulos, Rachel Rossin, Korakrit Arunanondchai, Lu Yang, David Rappenau, Ketuta Alexi-Meskhishvili, Ivana BaΕ‘iΔ, Kiani Del Valle, Marguerite Humeau, Mire Lee, Jacoby Satterwhite, Jean-Marie Appriou, Isa Genzken, Orfeo Taigiuri, Wynnie Mynerva, Qualeasha Wood, Mire Lee und Petra Cortright.
Curatoren: Anneli Botz en Tiffany Zabludowicz
Het basisidee is dat er in een wereldwijd een toegenomen verlangen is naar buitenwereldse en collectieve richting. Spiritualiteit, astrologie, nieuwe religies en mystiek worden steeds meer sociaal geaccepteerd. In een wereld die steeds meer gevormd wordt door artificiΓ«le intelligentie, is de vraag naar identiteit, naar het zelf, fundamenteel nieuw.
Aan de hand van elf kunstenaars onderzoekt βI sought my soulβ het fenomeen van een nieuwe autonomie in een utopie van éénwording: van etnische en sociale afkomst, seksualiteit, technologische vooruitgang, spiritueel ontwaken, religie en wereldbeeld.
Net als in Blake's citaat richt de tentoonstelling in de kerk van St. Elisabeth in Berlijn zich op het element van saamhorigheid, van wederzijdse hulp. De enkelvoudige samenleving die in simulatie leeft, komt op de achtergrond te staan. In plaats van zich neer te leggen bij technologische vooruitgang en wereldwijde irritatie, benaderen de kunstenaars de toekomst op een progressieve manier.
Het hier en nu wordt verbonden met de wereld van de technologie, kunstmatige intelligentie wordt onderdeel van de identiteit, in een vloeiende overgang met de kwestie van geslacht en afkomst.
DIDIER WILLIAM (G VII)
In βWhat the body carries β nog tot 4 mei 2025 in Gordon Contemporary Artists Project Gallery organised by The Frist Art Museum Nashville (VS).
Deze tentoonstelling van de Haïtiaans-Amerikaanse kunstenaars M. Florine Démosthène en Didier William onderzoekt het vermogen van geïmmigreerde lichamen om een thuisland op te roepen en tegelijkertijd een nieuw, hybride bestaan te weerspiegelen.
Kunstenaar Didier William verdiept zich in het concept van HaΓ―tiaanse immigratie en identiteit, waarbij hij onderzoekt hoe het lichaam fungeert als een archief dat beweging en reizen traceert, zowel vrijwillig als onvrijwillig. Dit gesprek gaat over thema's als familiegeschiedenis, afkomst, nationale identiteit en hoe deze ideeΓ«n zich manifesteren in het werk van de kunstenaar.
Didier beschrijft ook het creatieproces van zijn unieke schilderijen, waarin collage, houtsnijwerk, traditionele schildertechnieken en krachtige beelden zijn verwerkt, zoals ogen die in figuren zijn gestoken en die exoskeletten en onderlinge verbondenheid symboliseren. Het werk weerspiegelt een dynamische relatie tussen het lichaam, zijn geschiedenis en de ruimtes die het inneemt.
posted 09/04/2025
FRIEDRICH KUNATH (G VII)
In βPurple Pathβ vanaf 13 april 2025 in regio Chemnitz (DE).
Chemnitz, de Culturele Hoofdstad van Europa 2025.
Chemnitz en 38 omliggende locaties, van het Ertsgebergte tot de regio Zwickau, hebben een programma gepresenteerd met meer dan duizend evenementen en 150 projecten waarbij kunstenaars, instellingen en gemeenschappen uit 40 landen betrokken zijn. Het motto is C the Unseen, wat uitnodigt om te onderzoeken wat nog verborgen is, alleen zichtbaar voor de ogen van degenen die bereid zijn om het op te zoeken.
Hoogtepunten zijn onder andere de grote tentoonstelling over Edvard Munch, Angst, van 10 augustus tot 2 november in de Kunstsammlungen.
EΓ©n van de meest innovatieve projecten is Purple Path, dat tussen 11 en 13 april wordt geopend, een kunstroute door de regio die openbare ruimten verandert in een openluchtgaleri.
Het PURPLE PATH verbindt de burgers van Chemnitz met elkaar en met die van 38 steden en gemeenten in de regio.
Tussen Mittweida en Schwarzenberg, Glauchau en Seiffen, Freiberg en Schneeberg ontstaat in de openbare ruimte een duurzaam ontworpen en vormgegeven sculpturenmuseum. Sterren van de hedendaagse kunstscene zoals Leiko Ikemura, Friedrich Kunath, Monika Sosnowska, Jeppe Hein en Michael Sailstorfer ontmoeten relevante Saksen zoals Jana Gunstheimer, Via Lewandowsky en documenta kunstenaar Olaf Holzapfel. Kunstenaars uit Chemnitz zoals Johann Belz, Gregor-Torsten Kozik en Michael Morgner zijn grotendeels onbekend gebleven in het Westen. Hier ontmoeten hun werken die van internationale klassiekers als Rebecca Horn, Daniel Buren en James Turrell, die in 2024 overleed.
Laure Prouvost (G VI)
(1) In de groepstentoonstelling βTime for womenβ , te zien van 17 april tot 31 augustus 2025 bij Mucem, in Strozzina of Palazzo Strozzi in Florence (IT).
Viering van de twintigste verjaardag van de Max Mara Art Prize for Women - een van de meest prestigieuze prijzen voor vrouwelijke kunstenaars.
De tentoonstelling brengt voor het eerst het werk van alle negen winnaars van 2005 tot nu samen: Margaret Salmon, Hannah Rickards, Andrea BΓΌttner, Laure Prouvost, Corin Sworn, Emma Hart, Helen Cammock, Emma Talbot, Dominique White.
Door middel van schilderkunst, video, beeldhouwkunst en installatie biedt de tentoonstelling een reis om na te denken over identiteit, herinnering, het lichaam, de maatschappij en politiek.
(2) βWe felt a star dyingβ , te zien van 21 februari tot 4 mei 2025 bij Kraftwerk Berlin (DE).
In een nieuwe opdracht onderzoekt Laure Prouvost kwantum- verschijnselen en hun gevoeligheid voor kosmische en planetaire krachten.
In 2025 is het een eeuw geleden dat de kwantumfysica werd opgericht en vandaag de dag wordt voorspeld dat de toepassingen ervan een paradigmaverschuiving in onze wereld teweeg zullen brengen. Na twee jaar onderzoek en zeldzame toegang tot een kwantumcomputer presenteert Laure Prouvost een multisensorisch nieuw werk met LAS Art Foundation.
posted 06/04/2025
Trisha Baga, Friedrich Kunath, Hannah Levey, Alicia Kwade
β10 years G2 Kunsthalle, Works from the Hildebrand Collectionβ van 22 maart tot 29 juni in de Kunsthalle Leipzig.
De G2 Kunsthalle viert haar tienjarig bestaan met een speciale tentoonstelling met geselecteerde werken uit de gerenommeerde Hildebrand-collectie waaronder ok werk van Trisha Baga, Friedrich Kunath, Hannah Levy.
Voor het eerst sinds de opening van de Kunsthalle in 2015 zal de hele tentoonstellingsruimte gewijd zijn aan het tonen van een brede selectie werken van zowel nationaal als internationaal gerenommeerde kunstenaars.
Deze jubileumtentoonstelling biedt een unieke kans om de diversiteit en diepte van de Hildebrand Collectie te ervaren, die de afgelopen tien jaar een centrale rol heeft gespeeld bij het vormgeven van de identiteit van de G2 Kunsthalle. De presentatie weerspiegelt de voortdurende betrokkenheid van de verzamelaar met hedendaagse kunst en benadrukt de breedte van artistieke benaderingen en thema's die in de collectie vertegenwoordigd zijn.
Er zijn werken te zien van Trisha Baga, Alvaro Barrington, Maja Behrmann, Norbert Bisky, Marcel van Eeden, Simon Fujiwara, Gregor Hildebrandt, General Idea, Melke Kara, Tomasz KrΔcicki, Friedrich Kunath, Alicja Kwade, Benedikt Leonhardt, Inna Levinson, Hannah Levy, Rosa Loy, Conny Maier, Jeanette Mundt, Matt Mullican, Murat Γnen, Neo Rauch, Daniel Richter, TomΓ‘s Saraceno, Andreas Schmitten, Kristina Schuldt, Dana Schutz, Brett Charles Seiler, David Shrigley, Marina Perez SimΓ£o, Sophia SΓΌΓmilch, Wolfgang Tillmans, Nora Turato, Matthias Weischer en Georg WeiΓbach.
Hannah Levy
Friedrich Kunath
Trisha Baga
posted 05/04/2025
Agnieszka Kurant (G VI)
βLe monde selon l'IAβ te zien van 11 april tot 25 september 2025 in Le Jeu de Paume Parijs (FR).
Het Jeu de Paume, een kunstcentrum gewijd aan het beeld in al zijn vormen, gelegen in het hart van Parijs in de TuilerieΓ«n, organiseert de tentoonstelling βThe world according to AIβ. Dit evenement verkent de interacties tussen kunstmatige intelligentie en hedendaagse artistieke creatie, waarbij de sociale, ethische en filosofische implicaties worden besproken door middel van een dubbele kijken : analytische AI en generatieve AI.
De tentoonstelling is verdeeld in twee domeinen. Het eerste, gewijd aan analytische AI, belicht gegevensherkenning en classificatiesystemen. Door middel van werken die de algoritmische vooroordelen en controlemechanismen die inherent zijn aan de huidige technologieΓ«n in vraag stellen, nodigen kunstenaars zoals Trevor Paglen (Faces of ImageNet) en Hito Steyerl (Mechanical Kurds) bezoekers uit om na te denken over de maatschappelijke impact van deze tools.
Het tweede thema richt zich op generatieve AI, die in staat is om nieuwe beelden, geluiden en teksten te produceren.
Julian Charrière stelt bijvoorbeeld de materiële en milieu-impact van de digitale industrie in vraag, terwijl Agnieszka Kurant de onzichtbare bijdragen van 'klikwerkers' belicht.
Lu Yang (G VII)
βDoku The Flowβ te zien van 2 april tot 28 september 2025 in K11 Hybrid HACC in Shenzen.
ArtReview sprak met Lu Yang, wiens DOKU The Flow de openingstentoonstelling is, gepresenteerd door K11 Art Foundation, in K11 Hybrid Art and Cultural Centre (K11 HACC), een nieuwe multifunctionele kunstruimte.
posted 27/03/2025
Laure Prouvost (G VI)
βAu fort, les Ames sontβ te zien van 2 april tot 28 september 2025 bij Mucem, Marseille (FR).
De werken van Prouvost - speciaal gemaakt voor de tentoonstelling waaronder één in het Centre international de recherche sur le verre et les arts plastiques (Cirva) - zullen te zien zijn op plekken die normaal gesproken niet toegankelijk zijn voor Fort Saint-Jean.
Het publiek wordt uitgenodigd om een wandeling te maken door de muren van het fort, waar ze worden getrakteerd op een groot aantal erfgoed- en artistieke verrassingen.
De wervelwindsculptuur op de top van de Koning RenΓ©-toren, die zichtbaar is vanaf de Oude Haven, is al een teken van de tentoonstelling.
posted 25/03/2025
Anicka Yi (G VII)
βThere Exists Another Evolution, But In This One' @ UCCA Center for Contemporary Art Beijing, van 22 maart tot 25 juni 2025.
Het is de eerste en zeer uitgebreide institutionele solopresentatie in China van de veelgeprezen Koreaans-Amerikaanse kunstenaar Anicka Yi.
Deze tentoonstelling omvat nieuw in opdracht gemaakt werk en zelden vertoonde vroege creaties in een selectie die een uitgebreide introductie biedt tot het kenmerkende artistieke universum van de kunstenaar dat de wereldwijde kunstgemeenschap al meer dan tien jaar in zijn ban houdt. Bekend om haar conceptuele kunst waarbij ze gebruik maakt van organische en vergankelijke materialen zoals bacteriΓ«n, geuren en meer, om de nuances van menselijke emotie en sensatie te onderzoeken en te weerspiegelen.
Rachel Rossin (G VII)
βThe Totalistsβ, van 24 april tot 1 juni bij Albion Jeune Gallery 2025 in London.
Een solotentoonstelling van nieuwe werken van de New Yorkse kunstenaar Rachel Rossin.
De tentoonstelling bestaat uit schilderijen en multimedia-installaties die gebruik maken van AI-software die de kunstenaar heeft ontworpen en geprogrammeerd. De tentoonstelling confronteert het exponentiΓ«le tempo van technologische verandering - wat futuristen βde versnellingβ noemen - en de impact ervan op menselijke creativiteit en autonomie.
Centraal in The Totalists staat het begrip βzwarte doosβ - complexe, ondoorgrondelijke systemen die ons bestaan diepgaand beΓ―nvloeden en toch onbegrijpelijk blijven. Rossins werk fungeert als een portaal naar dit fenomeen, waarbij het de grens tussen het organische en het technologische opzoekt.
Door verwijzingen naar VR, door AI gegenereerde patronen en traditionele schildertechnieken te vermengen, visualiseert de kunstenaar de onzichtbare architecturen die de hedendaagse ervaring vormgeven en dwingt hij de kijker te confronteren met de manier waarop deze krachten ons lichaam, onze psyche en onze identiteit binnendringen.
Gebaseerd op de Wet van Moore, die voorspelt dat de rekenkracht elke twee jaar verdubbelt, traint Rossin op maat gemaakte AI-software die haar eigen artistieke oeuvre als dataset gebruikt. De resulterende werken onderzoeken de groeiende kloof tussen menselijk begrip en machine-intelligentie. Verflagen bootsen glitch-effecten en schermartefacten na, terwijl kleurenpaletten digitale interfaces oproepen, suggererend hoe technologie is gaan functioneren als een zenuwstelsel.
posted 23/03/2025
Jacolby Satterwhite (G VII)
βRoom for Demoiselle Twoβ, 2019-2025, two parts bij galerij Kadel Willborn DΓΌsseldorf @ Arco Madrid 2025. (Foto 1).
UV pigment print on aluminum, 119.4 Γ 203.2 cm, 47 Γ 80 in and HD virtual reality video with sound, RT: 5:25 min, Arco Madrid, 2025
βExhibition MACHINE LOVE A Metta Prayer installation van 13 februari tot 8 juni 2025 in Mori Art Museum, Tokyo. (Foto 2, 3, 4).
MACHINE LOVE introduceert ongeveer 50 werken van hedendaagse kunst die gebruik maken van game engines, AI en virtual reality (VR), waaronder een aantal die gebruik maken van generatieve AI - een technologie met het vermogen om de menselijke creativiteit te overtreffen. Deze werken verkennen nieuwe esthetieken en beeldvorming door het gebruik van verschillende datasets die in de digitale ruimte bestaan. Sommige werken onderzoeken hoe online avatars en personages nieuwe soorten gender- en rassenidentiteiten kunnen voeden die buiten het bereik van sociale normen liggen, terwijl andere de visualisatie van hyperrealistische landschappen laten zien. Bij de kunstenaars die deze methoden toepassen, vormen universele opvattingen over leven en dood, ethiek, de milieucrisis waar de hedendaagse samenleving mee te maken heeft, historische interpretatie en diversiteit de kern van hun creatieve praktijken.
Emma Webster (G VII)
βVaporsβ van 25 maart tot 17 mei 2025 bij Perrotin Hong Kong.
Voor βVaporsβ, haar eerste solotentoonstelling in Hong Kong, heeft Emma Webster verbeelde landschappen gecreΓ«erd, geΓ―nspireerd door theatrale belichting en digitale technologie.
De Brits-Amerikaanse kunstenares construeert diorama's en geeft omgevingen digitaal weer voordat ze deze omzet in levendige, meeslepende olieverfschilderijen.
Haar werken verkennen de spanning tussen werkelijkheid en kunst, en nodigen toeschouwers uit om in surrealistische, lichtgevende werelden te stappen.
Deze tentoonstelling volgt op haar veelgeprezen tentoonstellingen in New York en Los Angeles en bevestigt Websters positie als rijzende ster in de hedendaagse kunst.
Emma Webster on her show with Perrotin
posted 18/03/2025
Sarah Sze (G VI)
Meraki Artist Award 2025, ICA Boston
Images and their authorship are always in flux. We build, rebuild, and trade images like never before, van 25 maart tot 3 mei bij Gagosian, Hong Kong.
Sarah Sze's eerste solotentoonstelling in AziΓ«, en haar zesde bij Gagosian, opent op dinsdag 25 maart in de galerie in Hong Kong.
De tentoonstelling bestaat uit nieuwe grootschalige mixed-media schilderijen naast een nieuwe serie hangende sculpturen.
Sarah Sze is de eerste ontvanger van de nieuwe jaarlijkse Meraki Artist Award. Deze prijs van $100.000, die genereus wordt gefinancierd door Fotene Demoulas, viert de artistieke prestaties van vrouwelijke kunstenaars en hun impact op het gebied van hedendaagse beeldende kunst.
Sze wordt algemeen erkend voor het verleggen van de grenzen tussen media en creΓ«ert complexe multimediawerken die percepties van ruimte, tijd en schaal uitdagen, waardoor ze een van de meest fascinerende kunstenaars van deze tijd is.
Tacita Dean (G VI)
Blind Folly tot 19 april bij The Menil Collection, Houston (VS).
Blind Folly is het eerste grote museumoverzicht in de Verenigde Staten van het werk van de Brits-Europese beeldend kunstenaar Tacita Dean (Β°1965).
De tentoonstelling, georganiseerd in nauwe samenwerking met Dean, belicht haar carrièrebepalende benadering van het creëren van kunst door middel van onbemiddelde en op toeval gebaseerde tekenprocessen in verschillende media, van film tot drukwerk.
Blind Folly, de titel van de tentoonstelling, weerspiegelt Dean's verlangen om het gedrag van haar mediums de resultaten van haar werk te laten dicteren. Voor de kunstenaar staat de speelse en ouderwetse uitdrukking die dwaasheid betekent, βblinde dwaasheidβ, voor de rol die toeval en het lot spelen in de creatieve handeling.
De tentoonstelling bevat nieuwe werken die geΓ―nspireerd zijn door de tijd die de kunstenaar in Houston doorbracht, waarvan sommige na haar verblijf in de Cy Twombly Gallery van het Menil, naast Dean's monumentale schoolbordtekeningen en groepen zelden getoonde tekeningen uit haar studio op papier, gevonden ansichtkaarten en albumine foto's. De tentoonstelling is te zien in een aparte galerie. Een aparte galerie presenteert een roterende groep van haar 16mm films.
posted 12/02/2025
Paulina Olowska (G VI)
The Mother: An Unsavory Monologue, van 14 februari tot 1 maart 2025, bij Pace Gallery New York.
Dit multidimensionale project combineert schilderkunst en performance.
Deze presentatie, die plaatsvindt op de zevende verdieping van de galerie en die Olowska omtovert tot een meeslepende theatrale set, is een gedurfde herinterpretatie van het toneelstuk De Moeder (Matka) van de Poolse kunstenaar, toneelschrijver en theoreticus StanisΕaw Ignacy Witkiewicz uit 1924.
Olowska's nieuwste interpretatie van dit iconische toneelstuk biedt een poΓ«tische, uitdagende verkenning van moederlijke archetypes, artistieke nalatenschap en het spookbeeld van culturele mythologieΓ«n.
Grootschalige portretten van De Moeder, geΓ―nspireerd door Olowska's muze Anja Rubik - het Poolse model en activiste op de cover van Art Vogue Polska in november 2018, met artistieke leiding van Olowska - zullen de set omlijsten. GeΓ―nformeerd door foto's van Kacper Kasprzyk, stralen deze schilderijen energie uit en leggen ze de gelaagde tegenstellingen van het moederschap vast: kracht en kwetsbaarheid, schoonheid en verval.
Cathy Wilkes (G VI)
Nieuwe solotentoonstelling van 13 februari tot 12 april 2025 bij Xavier Huffkens, Brussel.
Cathy Wilkes zal een nieuwe reeks schilderijen presenteren. De schilderijen, sculpturen en poΓ«tische teksten van Wilkes bevinden zich op het randje van de leesbaarheid.
De kunstenares beschrijft aspecten van haar werk als een bemiddeling; het werk voelt menselijk en is in overeenstemming met een niveau van intense introspectieve concentratie. Wilkes heeft verwezen naar de aanwezigheid en nabijheid van de doden in haar werk, maar ook naar de invloed van haar kinderen en haar eigen jeugd in Noord-Ierland.
Agnieszka Kurant (G VI)
In groepstentoonstelling βArte Povera β van 9 oktober tot 20 januari 2025 bij Bourse de Commerce in Parijs.
Het doel van de tentoonstelling is om zowel het Italiaanse ontstaan als de internationale invloed van de beweging te reconstrueren aan de hand van een groot aantal belangrijke werken van de dertien hoofdrolspelers van Arte Povera.
Nairy Baghramaian (G VII)
βJumbled Alphabetβ van 27 september tot 12 januari 2025 bij The South London Gallery.
Jumbled Alphabet brengt sculpturen samen uit de Misfits-serie van de kunstenaar, die het idee van bouwspeelgoed voor kinderen waarbij de stukken perfect in elkaar passen, verstoort. Misfits viert de schoonheid van dingen die niet passen en de creativiteit die te vinden is in wat als βniet-functioneelβ wordt beschouwd. De serie erkent de magie van het buitenstaander zijn en het potentieel zien in imperfectie.
Deze ideeΓ«n worden verder uitgewerkt in nieuwe hybride sculpturen die Baghramian maakt in een uitwisselingsproces met andere kunstenaars. Ze spelen met ideeΓ«n over afdankertjes en het in elkaar passen van onaangepaste onderdelen. Deze geest van speelse samenwerking is ook te zien in een evoluerende tekening gemaakt door kinderen die de SLG tijdens de tentoonstelling bezoeken.
